-
1 πτίλον
πτίλον [pron. full] [ῐ], [dialect] Dor. [full] ψίλον (q.v.), τό: ([etym.] πέτομαι, πτέσθαι): prop. ofA soft feathers or down under the true feathers (πτίλα· πτερὰ ἁπαλά, Hsch., cf. Phot., Suid.), π. κύκνειον [S.]Fr.1127.3, cf. Clytus 1, Ael.NA12.4, etc.;κνεφάλλων ἢ πτίλων σεσαγμένος Pl.Com.97
, cf.Eub.5; burned in order to spread pungent smoke, Plb.21.28.12; down on a youth's chin, D.H.Dem.51.2 Com., of the plume of a helmet, φέρε νῦν ἀπὸ τοῦ κράνους μοι τὸ πτερόν. Ans.τουτὶ πτίλον σοι Ar.Ach. 585
, cf. 588; π. τὸ μέγα κομπολακύθου ib. 1182.II wing, prop. of insects, Arist.IA 713a10; of the wing-like membrane in a kind of serpents,π. οὐ πτερωτά Hdt.2.76
.2 pl., sails of a ship, Lyc.25.
Перевод: со всех языков на английский
с английского на все языки- С английского на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский
